En de pluim is voor ... Kitty Reeuwijk

Wie ben je?
Ik ben Kitty Reeuwijk, “Kitty van de reuma” zoals ze in de Isala (Zwolle) zeggen. Ik ben 55 jaar en woon samen met mijn vriend Erik. Samen hebben we 4 kinderen, waarvan er nog een halve thuis woont, aldus Kitty.

In mijn vrije tijd sport ik en ben ik vrijwilliger bij “Het Vergeten Kind”. Dit is een organisatie dat opkomt voor kinderen die sociaal geïsoleerd dreigen te raken. Ik zit bij de groep “Heppie” en organiseer vakanties voor deze kinderen en ben dan groepsleider en coördinator. Dit is meestal 4 weekenden per jaar.

Waar werk je?
Ik werk al 32 jaar in de Isala: begonnen met de Inservice opleiding, oncologie, MDL, algemeen interne en de laatste 20 jaar heb ik op de reumatologie gewerkt. In het begin zowel op de afdeling als op de poli, hybride dus J; dit was wel intensief. Na een jaar ben ik volledig op de poli komen te werken, de leukste baan op aarde!

Waar heb jij je mee bezig gehouden?
We hebben de baan zelf wat kunnen vorm geven, de biologicals kwamen, dat was een interessante ontwikkeling, altenerend spreekuur, meer gekeken naar zorgpaden. Ik heb het waarde gedreven zorgpad RA, samen met mijn collega verpleegkundigen en de reumatologen en met input vanuit de patiënten, opgezet. Hierdoor is het zorgpad RA nog beter op de patiënten afgestemd. In het eerste consult van een uur komen naast uitleg en voorlichting ook de gezondheidsvaardigheden van de patiënt aan bod. Ik vind het erg leuk om dit te ontwikkelen en om hiermee bezig te zijn.

Tijdens Covid heb ik een half jaar 2 dagen in de week bij de GGD gewerkt, bij het Covid Medisch Team, om de kennis wat betreft reuma medicatie te vergroten. Hierdoor heb ik mijn netwerk kunnen vergroten, wat ook in mijn huidige spreekuur van pas komt, met name bij reislustige patiënten

Daarnaast kijken we ook naar anderhalvelijns projecten, wat moet in het ziekenhuis en wat kan daarbuiten? Zo kunnen de patiënten die zoledroninezuur krijgen, nu kiezen tussen dagverpleging in het ziekenhuis of thuisverpleging. We zijn steeds aan het kijken wat de mogelijkheden zijn, hoe houden we de zorg voor de toekomst behapbaar.

Waar word je blij van?
Over het algemeen vind ik het spreekuur draaien, het patiënten contact, het allerleukst. Het opbouwen van de langdurige zorgrelatie, een baken in de zorg zijn en zien dat ze uiteindelijk de regie in eigen handen nemen en mij meer gebruiken als sparring partner, is mooi in mijn werk.

Ik word heel blij van mooi weer, als het gezin bij elkaar is en van grove humor. Ik word ook heel blij van Terschelling en ga daar wel 4x per jaar naar toe. Ik ben dit jaar ook naar Oerol geweest, dit was super!

Wat zou je op de kaart willen zetten?
Er zijn twee dingen vanuit het bestuur, waar mijn focus op ligt:
1 - dat reumaverpleegkundigen elkaar wat meer kunnen vinden in de regio’s en
2 - het ontwikkelen van het kwaliteitsdocument voor reumaverpleegkundigen, zodat duidelijk zichtbaar is wat wij als verpleegkundigen goede zorg vinden, wat onze meerwaarde is en dit ook uitdragen.

Aan wie geef jij de pluim door?
Ik geef de pluim door aan Linda Hulter, omdat ik haar bewonder om haar passie ten aanzien van de reumazorg en zij zich inzet om dit goed te laten verlopen.

Kitty, bedankt voor het interview. Goed om te lezen waar jij je mee bezig houdt en de positionering van de reumaverpleegkundige in het team kracht bij zet.

Linda, gefeliciteerd met jouw pluim en we willen jou graag vragen voor een interview voor de volgende nieuwsflits.