Blog Conny: Kabinet, zet woorden van waardering om in daden

De corona-uitbraak heeft laten zien hoe onmisbaar verpleegkundigen, verzorgenden en verpleegkundig specialisten zijn. We zaten zeker tijdens de piek in een soort oorlogssituatie, vechtend tegen een onzichtbare en onbekende vijand. Dat we het gered hebben is te danken aan het vakmanschap en de inzet van deze mensen. Aan hun harde werk – met extra diensten, extra lange diensten, met patiënten die razendsnel achteruitgaan. En dat vaak zonder voldoende beschermende middelen. De lichamelijke en emotionele belasting was en is hoog. Adrenaline en saamhorigheid sleepten ons erdoorheen.  

Nederland antwoordde met bloemen en attenties, met geschenken, spandoeken en met applaus. Dat was hartverwarmend. Maar daarna is het te lang te stil gebleven. Het is nog steeds wachten op de bijna drie maanden geleden beloofde bonus. Het is nog steeds wachten op voldoende duidelijkheid over de financiering van nazorg en psychische opvang. Het is nog steeds wachten op een concreet gebaar van waardering. En dat gebaar moet breder zijn dan een bonus alleen. Want de waardering, ook in salaris, van Nederlands’ zorghelden is over de hele linie bedroevend.

Minister De Jonge laat geen kans onbenut om te zeggen: niemand gaat voor het geld de zorg in. Helemaal waar, maar is een passend salaris echt te veel gevraagd? Waarom wordt de motie om met een plan te komen voor betere arbeidsvoorwaarden en een hoger salaris voor zorgverleners door de coalitiepartijen geblokkeerd? Waarom gaat men zo makkelijk voorbij aan de al jaren aanzwellende roep om meer waardering onder verpleegkundigen en verzorgenden, zowel om nieuwe collega’s te vinden als om de huidige te behouden? Of zijn de toenemende personeelstekorten, en dus het risico dat zorg op een gegeven moment niet meer geleverd kan worden, iets wat de politiek bereid is te accepteren? Het lijkt me goed als de discussie hierover in het openbaar wordt gevoerd, zeker met de verkiezingen voor de Tweede Kamer in aantocht.
 
Het wachten duurt te lang. We dachten even dat corona alles veranderd had. Dat iedereen door had welk belangrijk werk verpleegkundigen, verzorgenden en verpleegkundig specialisten doen. Maar we zijn helaas alweer terug in het oude normaal. Daarmee geeft de samenleving een verkeerd signaal af. Ook naar de jonge mannen en vrouwen die nu nadenken over welk vak ze later willen leren. Zij zien dat er één keer wordt geapplaudisseerd en daarna horen ze weinig meer. Dat is een beschamend signaal. Verpleegkundigen, verzorgenden en verpleegkundig specialisten verdienen beter. Hoogste tijd dat alle mooie woorden van waardering worden omgezet in concrete daden. In applaus kan niemand wonen.

Conny van Velden is kinderverpleegkundige en bestuurder bij V&VN.