'Geen doucheputjes meer schoonmaken, maar bezig zijn met ons vak'

Ook in de geboortezorg geeft het zorginfarct problemen. In De Telegraaf vertelt Tessa Möring – voorzitter van de V&VN-afdeling obstetrie – over het verpleegkundigentekort op de afdeling verloskunde, de zorgen die dat geeft op de lange termijn en de mogelijkheden die ze ziet om de druk wat te verlichten. “We willen geen doucheputjes meer schoonmaken, maar bezig zijn met ons vak.”

In veel ziekenhuizen moeten obstetrieverpleegkundigen na een nachtelijke bevalling de kraamkamer schoonmaken, waardoor ze minder tijd kunnen besteden aan hun feitelijke werk. “Besteed dat uit aan een schoonmaakdienst”, zegt Tessa. Ook administratie kost verpleegkundigen onnodig veel tijd, net als het aanvullen van voorraadkasten en het wegbrengen van een coronatest. Allemaal tijd die ze bijvoorbeeld liever geven aan zwangere vrouwen.

Van Almere naar Arnhem

En dat terwijl de toch al te krappe bezetting de verloskunde-afdelingen sinds de coronapandemie nog meer onder druk staat. In het hele land gaan regelmatig bedden dicht op de afdeling verloskunde omdat er onvoldoende gespecialiseerde verpleegkundigen zijn. Het gevolg: een vrouw die in Almere aan een bevalling begint, kan haar kind zomaar ter wereld brengen in een ziekenhuis te Arnhem. Bestaat het vermoeden dat een binnengebrachte patiënt corona heeft, dan moeten verpleegkundigen met de patiënt die ze verzorgen bij de bevalling in isolatie werken. Dit vraagt bijna een-op-een zorg, waardoor de druk toeneemt.

De lange termijn oplossing? Geef obstetrieverpleegkundigen meer inspraak en leid er meer op. Dat laatste kost tijd, want een vervolgopleiding duurt twee of drie jaar. “Je kunt een zwangere vrouw niet zomaar op de ‘gewone’ verpleegkundeafdeling zetten, of basisverpleegkundigen naar onze afdeling halen om de nood te lenigen.”