Over de grens: ‘In Italië leerde ik goede zorg te leveren met minder materialen’
- 18 juli 2022
- V&VN magazine
- V&VN Algemeen
Sommige mensen moeten wel, anderen kiezen ervoor: de grens over. Wat komt daarbij kijken? Vier collega's delen hun ervaringen. Dit keer: Alessandro Volpe (28). Hij volgde zijn opleiding tot verpleegkundige in Italië, verhuisde naar Nederland en werkt nu op de afdeling longgeneeskunde van het HagaZiekenhuis.
“Ik kom niet uit een land waar oorlog is uitgebroken of waar armoede is. Dus toen ik drie jaar geleden Italië verruilde voor Nederland, was dat een vrijwillige keuze. Ik zie mezelf niet alleen als Italiaan, maar ook als wereldburger. Toen ik ooit op vakantie was in Nederland raakte het me dat je hier grote ambities kunt hebben, en tegelijkertijd een sociaal leven naast je werk.”
Meer mogelijkheden
“Ik werkte net een jaar in Nederland toen de crisis uitbrak. Dat vond ik heel lastig, ik kreeg bovendien corona in de eerste golf. Ik was zonder mijn familie en ik was echt bang om dood te gaan. Voor mijn gevoel namen Nederlanders het allemaal veel minder serieus, dat vond ik frustrerend. Op het moment dat er in Italië al zoveel doden waren, droeg hier nog bijna niemand een mondmasker. Uiteindelijk heb ik dat maar geaccepteerd. Je moet toch door.
Ik werk sinds februari op de longafdeling van het HagaZiekenhuis in Den Haag, daarvoor zat ik in de ouderenzorg. In Italië is het veel lastiger om in de zorg te werken, daar moet je eerst een toets afleggen en moet er maar net plek voor je zijn. Hier heb je qua contract ook veel meer mogelijkheden. Je kunt flex werken, als zzp’er of in dienst. In Italië kun je alleen in dienst werken of als zzp’er. Daar heb je ook veel minder materialen en technologie dan hier. Voordeel is dat ik heb geleerd goede zorg te leveren met de spullen die voorhanden zijn.”
Wat ik over tien jaar doe, weet ik niet. Misschien ga ik dan wel naar Engeland.
“Ik ben er trots op dat ik het heb aangedurfd om mijn eigen land te verlaten en naar Nederland te gaan. Voorlopig blijf ik hier nog wel even, ik ben blij met mijn huidige functie. Wat ik over tien jaar doe, weet ik niet. Misschien ga ik dan wel naar Engeland. Wie weet.”
Bron: V&VN Magazine 2-2022 | Tekst: Jorieke van Noorloos | Foto: Erik Buis
Word lid en praat mee!
Samen met 105.000 leden maken we ons als beroepsvereniging sterk voor professionalisering van de beroepen verpleegkundige, verzorgende en verpleegkundig specialist. Leden horen, zien en helpen; dat is waar we als V&VN voor staan. Wil jij invloed hebben op hoe jouw beroep zich ontwikkelt? Word lid van V&VN.
