'Zorg vond ik geen stoer vak'
- 6 april 2022
- V&VN magazine
- V&VN Algemeen
Hoe helpt ervaring vanuit een andere zorgsector, beroep of cultuur je in je dagelijkse werk? Vier collega's delen hun verhaal in V&VN Magazine. Dit keer: Jorn Albers (27). Hij volgt de deeltijdopleiding hbo-v en werkt bij ggz-instelling Pro Persona in Wolfheze. "Ik ben door mijn vorige baan vrij praktisch. Daar heb ik profijt van bij bijvoorbeeld somatische metingen."
“Ik kon volgens de dokter niet meer verder werken als automonteur vanwege mijn rugklachten. Mijn wereld stortte in, maar daardoor ben ik uiteindelijk wel in de zorg gaan werken. Mijn moeder heeft een zorgboerderij voor ouderen met dementie aan huis en als ik uit school kwam, ging ik daar middageten. Iedereen zei toen al dat ik de zorg in moest, maar ik ging puberen en dat vond ik geen stoer vak. Nu weet ik dat het goed bij me past.
Ik ben wel blij dat ik niet gelijk in de zorg ben begonnen. Nu neem ik wat meer levenservaring mee uit een andere wereld. Daardoor ben ik ook wat mondiger en zelfverzekerder. Ik ben door mijn vorige baan vrij praktisch. Daar heb ik profijt van bij bijvoorbeeld somatische metingen: het is handig om die zo efficiënt mogelijk te doen.”
Niet in dossiers kijken
“Van mijn eerste werkbegeleider leerde ik een mooie les. Wij werken met mensen met heftige psychiatrische problemen, waardoor je best kan schrikken als je de verhalen in hun dossiers leest. Mijn werk begeleider zei me daar de eerste maanden niet in te kijken: ‘Kijk eerst naar de mens erachter’.
En ze had gelijk: anders raakt je beeld van iemand gekleurd, nog voordat je diegene hebt gesproken. Dat het verstandig is om je oordeel nog even uit te stellen, zagen we laatst toen een vrouw werd overgeplaatst die snel geagiteerd was. Ze praatte en liep constant, gesprekken waren niet mogelijk. Wij waren daar vooraf sceptisch over: te veel onrust.”
Mijn werkbegeleider zei me de eerste maanden niet in dossiers te kijken: ‘Kijk eerst naar de mens erachter’. En ze had gelijk.
“Maar door de rustige omgeving en structuur van de afdeling ging het juist beter. Zij maakte een groei door die niemand had zien aankomen. Wezenlijke gesprekken zijn nu mogelijk. Het voelt goed om mensen te kunnen helpen in de moeilijkste fase van hun leven. Dat gevoel, is niet te beschrijven.”
Bron: V&VN Magazine: Ervaring | Tekst: Jorieke van Noorloos | Beeld: Manon van der Zwaal
Word lid en praat mee!
Samen met 105.000 leden maken we ons als beroepsvereniging sterk voor professionalisering van de beroepen verpleegkundige, verzorgende en verpleegkundig specialist. Leden horen, zien en helpen; dat is waar we als V&VN voor staan. Wil jij invloed hebben op hoe jouw beroep zich ontwikkelt? Word lid van V&VN.
