Weten waarvoor je registreert: uitkomsten kwaliteitsindicatoren ziekenhuizen

Onlangs publiceerde de Inspectie voor de Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) de uitkomsten van dekwaliteitsindicatoren van 2017. Nuttige informatie voor kwaliteitsfunctionarissen, maar ook voor iedere verpleegkundige die vinkt voor indicatoren. Bijvoorbeeld voor Yvonne Siebers, wondconsulent in het VieCuri Medisch Centrum en voorzitter van de afdeling V&VN Wondexpertise. “Als ik zie dat we in ons ziekenhuis opvallend veel patiënten met ernstige wonden hebben, ga ik navraag doen bij een ziekenhuis waar dat niet zo is: wat doen jullie anders?”

Aan de basis van de publicatie van het IGJ, genaamd ‘Het resultaat telt’, ligt de Basisset Medisch Specialistische Zorg. Deze bestaat uit 60 indicatoren. Alle indicatoren zijn gebaseerd op de risico’s die betrokken beroepsverenigingen en de IGJ signaleren en op de terreinen waarop de zorg volgens hen moet verbeteren. Verpleegkundigen van verschillende afdelingen van V&VN lopen voorop bij de ontwikkeling van een aantal indicatoren, waaronder ‘ziekenhuisbreed pijnmanagement’, ‘aanspreekpunt oncologische zorg’ en ‘vrijheidsbeperkende interventies (VBI)’.

Van elkaar leren

Yvonne is in haar ziekenhuis betrokken bij de indicator wondzorg. “Mijn rol begint al vroeg in het proces. Als we weten wat de inspectie op het gebied van wondzorg wilt weten, moet ik kijken: kunnen wij die data uit onze systemen halen en wie zorgt voor het registreren? Als we de resultaten teruggekoppeld krijgen, kijk ik als wondconsulent hoe we scoren ten opzichte van andere ziekenhuizen. Waar wijken we af? Als ik bijvoorbeeld zie dat wij opvallend veel patiënten met ernstige wonden hebben, is dat een eyeopener. Hoe kan dat? Ik kan dan navraag doen bij een ziekenhuis waar dat niet zo is: wat doen jullie anders? Zo kunnen we van elkaar leren.”

Waardeoordeel

Niet alle verpleegkundigen die registreren voor een kwaliteitsindicator worden automatisch op de hoogte gebracht van de uitkomsten van die indicator. Volgens Yvonne is dit is wel belangrijk. “Kwaliteitsfunctionarissen kijken vaak vooral naar de benchmark: hoe scoort het ziekenhuis ten opzichte van het jaar daarvoor en ten opzichte van andere ziekenhuizen? Ze vormen soms te snel een waardeoordeel: iets is goed of slecht. Dit hoeft in de praktijk niet altijd te kloppen. Interpretatie is belangrijk. Neem amputaties. Het klinkt als veel als je hoort dat van de tien patiënten acht patiënten een amputatie hebben ondergaan, maar met kleine amputaties kun je soms grote amputaties voorkomen. Een amputatie van een onderbeen heeft een veel grotere impact dan bijvoorbeeld een amputatie van een teen. Of het om een grote of een kleine amputatie gaat wordt niet doorgegeven. Verpleegkundigen kunnen de cijfers duiden.”

Meer dan alleen doorgeven

Yvonne hoopt dat verpleegkundigen in de toekomst niet alleen op de hoogte worden gebracht van de resultaten, maar dat ze ook worden ondersteund bij het maken van verbeterplannen. “Bij het doorgeven moet het niet ophouden. Er moet worden gekeken: wat is er nodig om te verbeteren?”